Mji Mkongwe "oude stad"

Vandaag ga ik jullie algemene kennis maar even verreiken. Aangekomen op Unguja, het grootste eiland van de archipel "Zanzibar" is het cultuur snuiven en chillen.
Zanzibar is onderdeel van de United Republic of Tanzania. Wel is Zanzibar altijd deels autonoom gebleven met zijn eigen regering, en dat betekend dus nieuwe stempels in mn paspoort! (Jea..!) en dat is nog wel even zweten geblazen, met trillende handjes en al. We komen aan met 12 personen en 1 gids. Tezamen vullen we een formulier in om sneller geholpen te kunnen worden bij de douane. Iedereen krijgt redelijk snel zijn paspoort terug, en ik dus niet.. Dan komt er een strenge meneer in een autoritair uniform aanlopen. "Miss Duivenvoorden, can I talk to you..?" (En die achternaam is dus echt niet te verstaan uit de mond van een Afrikaan..) toen ik erachter kwam dat ie het over mij had moest ik meekomen naar het kantoortje. Allemaal vragen over mijn paspoort, t is maar goed dat ik inmiddels alle info die erin staat uit m'n hoofd ken.. Trillende handjes, en dan ineens vanuit het niets krijg ik een stempel en is m'n paspoort weer van mij. Wat blijkt nou, er waren 13 paspoorten ingeleverd, maar op de lijst was het aantal 12 ingevuld. Onze gids was vergeten zichzelf mee te tellen.. Niets aan het handje dus, en het was gewoon toeval dat ze mijn paspoort er tussenuit hadden gevist..

Ongeveer halverwege de westkust van Unguja ligt het plaatsje Mji Wkongwe, ofwel Stone Town. Stone town is in 2000 opgenomen in de UNESCO lijst. In Stone town zijn alle gebouwen gemaakt van steen (verassing hè) vandaar de naam. Smiddags ga ik samen met een reisgenootje op pad door de smalle straatjes. Overal opdringerige afrikaantjes die proberen souvenirs te slijten.. Maar los van dit een ontzettend interessante mix in architectuur. Niet echt hele mooie gebouwen, de meeste zijn wat vervallen, maar wel hele bijzondere voordeuren! Geheel uit hout gesneden met prachtige symbolen en versieringen. Ik zie Arabische, Indiaase, westerse en natuurlijk Afrikaanse invloeden in architectuur. Winkeltjes worden afgewisseld met hotels, bars en woonhuizen. De grootst inkomsten worden hier gehaald uit het toerisme, en dat is te merken ook. Los van toeristische lokkertjes is er niet zo veel te beleven hier, tenzij je heel goed oplet. Overal zitten moskeeën verstopt in normale panden. Houten deuren met islamitische symboliek, gemixt met veel sierlijkere Indiaase symboliek. Een oud fort, een voormalige slavenmarkt en Forodhani Gardens. Forodhani Gardens klinkt heel tof, maar is eigenlijk gewoon een plein-achtig-prakje aan de kustlijn waar lekkere dingen te krijgen zijn bij de avond-markt. Toch echt de lokale lekkernijen maar even proberen. Niet echt bijzonder, veelal BBQ vlees en vis, maar wel lekker. En keurig vers bereid, of m'n maag is inmiddels al heel wat gewend dat kan ook. In ieder geval goed gegeten en geen klachten in de buik of omstreken.

Nungwi is een plaatsje in het noorden. Hier kunnen we veilig in bikini rondlopen, en hoeven we niet zo veel rekening te houden met het moslim geloof. Ik boek een snorkel-tripje, maar helaas valt dit zwaar tegen. We worden op een niet heel interessante plek uit de boot gezet, en zien alleen een paar visjes die worden gelokt met aas. En als klap op de vuurpijl komt een flinke zwerm mini kwalletjes ons plagen met jeukende rooie jeuk overal.. Niet echt een succes dus :( wel horen we van andere toeristen dat er hele mooie andere plekken zijn, maar helaas hebben wij dus een verkeerde trip geboekt.

Ik vervolg mijn reis op weg naar Malawi. Nog steeds met 12 mede reizigers in een perfecte truck, ook wel Zambezi genaamd. Het plan was om nog een nacht in Tanzania te slapen en dan de grens over te steken, maar dan krijgt onze gids TJ een telefoontje van het hoofdkantoor. Helaas is er op de camping waar wij vannacht zouden slapen een gewapende overval geweest. En dat is de tweede keer in krap een maand tijd. We besluiten uit veiligheid deze camping over te slaan, en een akelig eind door te rijden naar Lake Malawi. Aangekomen op de camping bij Lake Malawi ontmoeten we ook de groep die eerder overvallen is. Er is "gelukkig" alleen elektronica gestolen en sloten zijn vernielt. Verder is er gelukkig niemand gewond of bedreigd. Ze merkten het eigenlijk pas smorgens toen alles al weg was. Bij de overval in december was wel een bewaker in z'n knie en heup geschoten, dat kan hier dus ook zomaar gebeuren.. En nu ben ik dus nog meer tevreden met het feit dat ik wel vervoer en onderdak geboekt heb.

In Malawi zijn de mensen veel vriendelijker dan in Tanzania. Toch is het niet echt fijn om de campings te verlaten. Alles is beveiligd met hoge hekken en gewapende beveiligers. Overdag mogen we in groepen wel wat rondlopen, maar alleen zit dat er niet in. Bij een souvenir kraampje buiten de poorten van de camping scoor ik een super mooie houten globe, in ruil voor $13,- en een paar sokken :) haha, tof!
Helaas ben ik in een doorn ofzo gestapt en heb ik een akelig wondje onder m'n rechter voet. (Ja mam, keurig ontsmet en dicht geplakt) snorkelen in het zoete water van Lake Malawi zit er nu dus even niet in om ontstekingen te voorkomen :(

We reizen via Lilongwe de hoofdstad van Malawi de komende dagen verder naar Zambia.

Xx