Niet te doen zonder gids..!
Door: Suus
Blijf op de hoogte en volg Suus
06 Juni 2014 | Marokko, Fez
30.05.2014
Wederom sta ik niet in voor de gevolgen van spelfouten en grammaticale missers..
Dit keer geen maandenlange reis maar 11 dagen avontuur ten top. Om te vieren dat Jessie en ik elkaar een jaar geleden hebben ontmoet in Zuid Afrika hebben we een snoepreisje naar Marokko geboekt. Gewoon omdat het kan!
We begonnen onze reis in de auto op weg naar Eindhoven AirPort, waar we na de onontkoombare vertragingen op het nippertje onze vlucht gehaald hebben. Heerlijk comfortabel brengt Ryanair ons voor een prikkie naar onze bestemming "Fès". We navigeren zonder enige moeite (we reden maar drie rondjes om) naar ons Ibis Hotel.
Fès heeft twee prachtige naast elkaar gelegen medina's. Een joodse medina waar het helemaal niet zo toeristisch is en de "grote medina" waar ongeveer alles draait om toerisme. Toch valt het me enorm mee met de drukte. Door veel bekenden en vrienden uit Nederland zijn we gewaarschuwd dat we noet zonder gids de medina in moeten omdat je dan hopeloos verdwaald. We nemen de koop op de som en wagen de sprong in het diepe. Al snel komen we er achter dat een goeie gids toch wel handig is voor veel mensen, dus om aan de verwachtingen te voldoen kiezen wij voor de rol van volleerd gids. We checken regelmatig de stand van de zon en wijzen andere toeristen gratis en voor niets de weg naar hun hotel of de leerlooierijen. Al met al vermaken wij ons hier prima, mensen zijn erg vriendelijk en behulpzaam en zo leuk als wij zijn zo worden we ook behandeld!
Na een paar dagen Fès is het tijd om in onze huurauto te stappen en de rest van noordelijk Marokko te verkennen. We gaan via Moulay Idris en Vollubilis naar Chef Chaouen. (En dat dan weer wel zonder spelfouten!) in moulay Idris willen we wat lokale cultuur opsnuiven, en dat gaat moeiteloos. We parkeren de auto en belanden direct op de lokale markt waar voor onze neus even een kip geslacht en geplukt word, welkom.. Ezels kunnen hier bepakt en bezakt moeiteloos traplopen. En jessie scoort een prachtig stenen theepotje bij een lokale verkoper. We vervolgen onze reis naar Vollubilis, volgens onze lonely planet moeten hier prachtige oude ruïnes te zien zijn. Echter daar aangekomen valt het wel een beetje tegen. We schieten een paar plaatjes en rijden maar weer terug naar de weg die naar chef Chaouen moet leiden. Helaas is dit lang niet zo makkelijk dan we denken, dezelfde weg terug rijden is hier best lastig.. Twee en een half uur zoeken, keren en dwalen verder vinden we dan toch gewoon weer de doorgaande weg. (nadat we zo slim waren de lokale bus te volgen, oops...) Gezien deze toeristische escapades besluiten we de tocht niet door te zetten naar Chef Chaouen en toch maar terug te keren naar Fès.
03.06.2014
On the road again..!
Poging nummer twee om toch naar Chef Chaouen te gaan. Had ik al verteld dat autorijden hier een soort MASTER LEVEL SIX-FLAGS attractie is? Ogen dicht en flink gasgeven, daar komt het op neer. En moge de sterkste winnen. Ik heb m'n roeping gevonden, meesterlijk! Echter spelen de stoplichten hier verstoppertje en zijn de "Find Waldo" zoekplaatjes echt gemakkelijker op te lossen. Zo ontstaat ons eerste contact met zeer autoritair uitziende meneer de agent. Het stoplicht springt voor m'n neus op oranje dus geef ik wat extra gas, vond meneer de agent niet leuk. Oehhh, gelukkig kijkt ie alleen heel boos maar mogen we gewoon door rijden. Veilig komen we na een flinke en zeer mooie dag auto rijden aan in Chef Chaouen. We vinden direct een prima cheap hotel en lopen meteen een rondje door de volledig blauw geschilderde medina. Fantastisch mooi om te zien maar de mensen hier hebben een hekel aan fotograferende toeristen, onze camera's worden echt weggejaagd. Wat een rot leven moeten die mensen hebben. Ze wonen in een toeristisch centrum maar hebben een hekel aan toeristen, ai.. Na anderhalve dag zijn we wel klaar met alle chagrijnige mensen hier en worden we ook een beetje moe van alle viezige mannetjes die ons de lokale "kif" aan willen smeren. (Kif is de lokale wiet, dat willen wij dus niet hebben) we pakken onze spullen en besluiten naar de kust te rijden.
05.06.2014
Ca va bien, merci..!?
Hier in Marokko spreken ze voornamelijk Frans, en wat een mazzel dat wij onze woordjes perfect paraat hebben, Ahum.. Natuurlijk worden wij met onze fantastische uitspraak (blauwe ogen) en onweerstaanbare karakters (blonde haren) op handen gedragen en iedere willekeurige persoon wil ons maar al te graag verder helpen en tevreden houden. Zo hebben wij ook kennis gemaakt met agent nummer twee, drie en vier.. Op weg naar Al Hoceima, een kustplaats aan de mediterraanse kust rijden we een prachtige weg door het High Rif gebergte. Hier is een kilometers lange weg met doorgetrokken streep waar niemand zich druk om lijkt te maken. Wij als gasten willen toch niet zomaar inhalen over de streep heen maar ach, je moet toch wat. Nou, inhalen over een doorgetrokken streep is hier geen probleem, maar je kunt het beter niet voor de neus van drie agenten doen kwamen we achter. Of we even wouden stoppen zei meneer de agent, ai.. Natuurlijk doen wij dat. Bonjour, zegt meneer, ca va? En wij zetten onze zonnebril af, kijken met grote ogen uit ons raampje en zeggen terug, "ca va bien, merci!". Meneer de agent zegt, tu parle francais? En wij zeggen, "english?" Helaas weet meneer de agent hier geen raad mee en is onze taalkennis echt niet groot genoeg om te kunnen begrijpen dat we niet over de doorgetrokken streep hadden gemogen. Uiteindelijk doen drie agenten ons een poging het uit te leggen maar dan geven ze het op, "bon voyage" snappen we wel direct! We beginnen ook heel goed te begrijpen waarom er zo veel drugs verkocht werd in Chef Chaouen, al rijdend door de High Rif zien we dat dit wel 's werelds grootste wiet plantage moet zijn. Overal staan velden vol met de stinkende groene plantjes, gewoon langs de weg en naast alle huizen. Deuren op slot, ramen dicht en doorrijden dat is onze truuk om hier ongestoord verder te kunnen rijden. Gelukkig komt er aan dit grote groene tuintje ook weer een einde en aangekomen in Al Hoceima hebben we gelukkig helemaal geen last meer van de opdringerige verkopertjes en ongelukkige mensen. We treffen een heerlijke badplaats waarvan we ons afvragen wat iedereen hier te doen heeft. Vrouwen lopen volledig in de sluiers en mannen doen de "macho". Eigenlijk willen we lekker zwemmen in zee, maar echt no way dat wij hier in onze bikini rond kunnen dartelen. Wel is dit een prachtige omgeving gelegen aan het Al Hoceima National Park. Dit park verkennen wij in onze huurauto, maar al vrij snel hopen wij met heel ons hart dat wij deze onverharde weg niet terug hoeven rijden. Losse stenen, flinke dalingen en een zeer smalle weg maakt een spannende trip. Een 4x4 was hier geen overbodige luxe geweest. Maar hee, don't be gentle with a rental! Morgen even het stof van de auto wassen, alleen boodschappen mee gedaan..
De terugweg komt alweer in zicht. Morgen nog een keer roadtrippen terug naar Fès waar we ons laatste kontant geld op mogen maken aan souvenirs en daar stoppen we ook de zon in onze koffer om mee terug te nemen voor thuis!
Maximaal genieten hier!
Wederom sta ik niet in voor de gevolgen van spelfouten en grammaticale missers..
Dit keer geen maandenlange reis maar 11 dagen avontuur ten top. Om te vieren dat Jessie en ik elkaar een jaar geleden hebben ontmoet in Zuid Afrika hebben we een snoepreisje naar Marokko geboekt. Gewoon omdat het kan!
We begonnen onze reis in de auto op weg naar Eindhoven AirPort, waar we na de onontkoombare vertragingen op het nippertje onze vlucht gehaald hebben. Heerlijk comfortabel brengt Ryanair ons voor een prikkie naar onze bestemming "Fès". We navigeren zonder enige moeite (we reden maar drie rondjes om) naar ons Ibis Hotel.
Fès heeft twee prachtige naast elkaar gelegen medina's. Een joodse medina waar het helemaal niet zo toeristisch is en de "grote medina" waar ongeveer alles draait om toerisme. Toch valt het me enorm mee met de drukte. Door veel bekenden en vrienden uit Nederland zijn we gewaarschuwd dat we noet zonder gids de medina in moeten omdat je dan hopeloos verdwaald. We nemen de koop op de som en wagen de sprong in het diepe. Al snel komen we er achter dat een goeie gids toch wel handig is voor veel mensen, dus om aan de verwachtingen te voldoen kiezen wij voor de rol van volleerd gids. We checken regelmatig de stand van de zon en wijzen andere toeristen gratis en voor niets de weg naar hun hotel of de leerlooierijen. Al met al vermaken wij ons hier prima, mensen zijn erg vriendelijk en behulpzaam en zo leuk als wij zijn zo worden we ook behandeld!
Na een paar dagen Fès is het tijd om in onze huurauto te stappen en de rest van noordelijk Marokko te verkennen. We gaan via Moulay Idris en Vollubilis naar Chef Chaouen. (En dat dan weer wel zonder spelfouten!) in moulay Idris willen we wat lokale cultuur opsnuiven, en dat gaat moeiteloos. We parkeren de auto en belanden direct op de lokale markt waar voor onze neus even een kip geslacht en geplukt word, welkom.. Ezels kunnen hier bepakt en bezakt moeiteloos traplopen. En jessie scoort een prachtig stenen theepotje bij een lokale verkoper. We vervolgen onze reis naar Vollubilis, volgens onze lonely planet moeten hier prachtige oude ruïnes te zien zijn. Echter daar aangekomen valt het wel een beetje tegen. We schieten een paar plaatjes en rijden maar weer terug naar de weg die naar chef Chaouen moet leiden. Helaas is dit lang niet zo makkelijk dan we denken, dezelfde weg terug rijden is hier best lastig.. Twee en een half uur zoeken, keren en dwalen verder vinden we dan toch gewoon weer de doorgaande weg. (nadat we zo slim waren de lokale bus te volgen, oops...) Gezien deze toeristische escapades besluiten we de tocht niet door te zetten naar Chef Chaouen en toch maar terug te keren naar Fès.
03.06.2014
On the road again..!
Poging nummer twee om toch naar Chef Chaouen te gaan. Had ik al verteld dat autorijden hier een soort MASTER LEVEL SIX-FLAGS attractie is? Ogen dicht en flink gasgeven, daar komt het op neer. En moge de sterkste winnen. Ik heb m'n roeping gevonden, meesterlijk! Echter spelen de stoplichten hier verstoppertje en zijn de "Find Waldo" zoekplaatjes echt gemakkelijker op te lossen. Zo ontstaat ons eerste contact met zeer autoritair uitziende meneer de agent. Het stoplicht springt voor m'n neus op oranje dus geef ik wat extra gas, vond meneer de agent niet leuk. Oehhh, gelukkig kijkt ie alleen heel boos maar mogen we gewoon door rijden. Veilig komen we na een flinke en zeer mooie dag auto rijden aan in Chef Chaouen. We vinden direct een prima cheap hotel en lopen meteen een rondje door de volledig blauw geschilderde medina. Fantastisch mooi om te zien maar de mensen hier hebben een hekel aan fotograferende toeristen, onze camera's worden echt weggejaagd. Wat een rot leven moeten die mensen hebben. Ze wonen in een toeristisch centrum maar hebben een hekel aan toeristen, ai.. Na anderhalve dag zijn we wel klaar met alle chagrijnige mensen hier en worden we ook een beetje moe van alle viezige mannetjes die ons de lokale "kif" aan willen smeren. (Kif is de lokale wiet, dat willen wij dus niet hebben) we pakken onze spullen en besluiten naar de kust te rijden.
05.06.2014
Ca va bien, merci..!?
Hier in Marokko spreken ze voornamelijk Frans, en wat een mazzel dat wij onze woordjes perfect paraat hebben, Ahum.. Natuurlijk worden wij met onze fantastische uitspraak (blauwe ogen) en onweerstaanbare karakters (blonde haren) op handen gedragen en iedere willekeurige persoon wil ons maar al te graag verder helpen en tevreden houden. Zo hebben wij ook kennis gemaakt met agent nummer twee, drie en vier.. Op weg naar Al Hoceima, een kustplaats aan de mediterraanse kust rijden we een prachtige weg door het High Rif gebergte. Hier is een kilometers lange weg met doorgetrokken streep waar niemand zich druk om lijkt te maken. Wij als gasten willen toch niet zomaar inhalen over de streep heen maar ach, je moet toch wat. Nou, inhalen over een doorgetrokken streep is hier geen probleem, maar je kunt het beter niet voor de neus van drie agenten doen kwamen we achter. Of we even wouden stoppen zei meneer de agent, ai.. Natuurlijk doen wij dat. Bonjour, zegt meneer, ca va? En wij zetten onze zonnebril af, kijken met grote ogen uit ons raampje en zeggen terug, "ca va bien, merci!". Meneer de agent zegt, tu parle francais? En wij zeggen, "english?" Helaas weet meneer de agent hier geen raad mee en is onze taalkennis echt niet groot genoeg om te kunnen begrijpen dat we niet over de doorgetrokken streep hadden gemogen. Uiteindelijk doen drie agenten ons een poging het uit te leggen maar dan geven ze het op, "bon voyage" snappen we wel direct! We beginnen ook heel goed te begrijpen waarom er zo veel drugs verkocht werd in Chef Chaouen, al rijdend door de High Rif zien we dat dit wel 's werelds grootste wiet plantage moet zijn. Overal staan velden vol met de stinkende groene plantjes, gewoon langs de weg en naast alle huizen. Deuren op slot, ramen dicht en doorrijden dat is onze truuk om hier ongestoord verder te kunnen rijden. Gelukkig komt er aan dit grote groene tuintje ook weer een einde en aangekomen in Al Hoceima hebben we gelukkig helemaal geen last meer van de opdringerige verkopertjes en ongelukkige mensen. We treffen een heerlijke badplaats waarvan we ons afvragen wat iedereen hier te doen heeft. Vrouwen lopen volledig in de sluiers en mannen doen de "macho". Eigenlijk willen we lekker zwemmen in zee, maar echt no way dat wij hier in onze bikini rond kunnen dartelen. Wel is dit een prachtige omgeving gelegen aan het Al Hoceima National Park. Dit park verkennen wij in onze huurauto, maar al vrij snel hopen wij met heel ons hart dat wij deze onverharde weg niet terug hoeven rijden. Losse stenen, flinke dalingen en een zeer smalle weg maakt een spannende trip. Een 4x4 was hier geen overbodige luxe geweest. Maar hee, don't be gentle with a rental! Morgen even het stof van de auto wassen, alleen boodschappen mee gedaan..
De terugweg komt alweer in zicht. Morgen nog een keer roadtrippen terug naar Fès waar we ons laatste kontant geld op mogen maken aan souvenirs en daar stoppen we ook de zon in onze koffer om mee terug te nemen voor thuis!
Maximaal genieten hier!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
